خـــــدایا منو از من بگیر
خدایا . . .
مى خواهم اعتراف کنم !
خسته ام . . .
من امانت دار خوبى نیستم . . .
" مرا " از من بگیر . . .
مال خودت . . .
من نمى توانم نگهش دارم . . .
«انّا عرَضنا الامانةَ عَلَى السّمواتِ و الارضِ و الجبالِ فابینَ ان یَحملنها و اشفق مِنها و حَملَها الانسانُ انّه كانَ ظلوماً جهولا»(احزاب/72)
(ما امانت را بر آسمان ها و زمین و كوه ها عرضه كردیم، پس، آنها از برداشتن آن سرباز زدند و از آن هراسیدند و انسان آن را برداشت. به راستى، او بسیار ستمگر و نادان است.)
آسمان بــار امـانت نتوانست كشید قــرعه فال به نــام من دیوانه زدند
+ نوشته شده در شنبه ۱۵ تیر ۱۳۹۲ ساعت 13:29 توسط مسئول انجمن اسلامی مدرسه
|